بررسی کودک آزاری در حقوق ایران

کودکان همواره آسیب پذیرترین اقشار جامعه هستند که به دلایل مختلف از جمله پایین بودن سن و نداشتن مهارتهای کافی قادر به حفاظت و حمایت کامل از خود نبوده و نیازمند حمایت بزرگسالان و به خصوص والدین خود هستند . کودکان غالباً با حقوق خود آشنا نیستند و نمی توانند از خود در برابر انواع بد رفتاریها در خانواده محافظت کنند . کودک آزاری معضل بزرگ اجتماعی است که همه جوامع چه پیشرفته و چه در حال توسعه را در بر می گیرد و آثار کوتاه مدت و بلند مدت متعددی را هم بر شرایط فعلی و هم بر آینده او یعنی دوران بزرگسالی بر جای می گذارد ، اثراتی که گاه بسیار جبران ناپذیر است . کودک آزاری طیف وسیعی از اعمال و رفتار نسبت به کودکان را شامل می شود . بد رفتاری جسمانی ، بد رفتاری عاطفی ، سوء استفاده جنسی و . . . همگی در قلمرو کودک آزاری قرار می گیرد . مهمتر از همه اینکه قوانین نیز ممکن است به علت عدم توجه به خصوصیات و جایگاه ویژه ای که اطفال در جامعه دارند خود به جای حمایت از اطفال مصداقی برای کودک آزاری قرار گیرند ، لذا تغییر نگرش و توجه بیش از پیش قانونگذار حکیم می تواند در تحکیم حقوق کودکان و به تبع آن شکل گیری شخصیتی سالم یا بازپروری آن نقش به سزایی را ایفا کند . در این پایان نامه بر آنیم تا ضمن نگاهی گذرا بر مفهوم کودک آزاری و اقسام آن ، علل این پدیده را از جنبه های مختلف مورد بررسی و با نگاهی بر قوانین موجود در حقوق ایران مصادیق آن را مورد کنکاش قرار داده و بروز یا عدم بروز این معضل را در طول فرایند رسیدگی به جرایم اطفال در سیستم قضایی ایران مورد ارزیابی و در نهایت و در حد توان راهکارهایی در این خصوص ارائه نماییم . با توجه به خصوصیت نظری بودن علم حقوق ، در نگارش این پایان نامه از روش جمع آوری مطالب از کتب و پایان نامه ها و سخنرانی های مرتبط با موضوع و تطبیق داده ها با قوانین موجود و یافتن مصادیق کودک آزاری و بررسی آنها استفاده شده و حتی الامکان سعی گردیده داده های نظری را در قالب و چهارچوب قوانین تجزیه و تحلیل نموده تا نتیجه گیری به دست آمده بتواند در عمل نیز کاربردی و مفید فایده واقع شود . با بررسی قوانین فعلی می توان گفت اقدامات خوبی در زمینه حمایت از کودکان صورت گرفته است و شرع انور اسلام و بعضا مقررات بین المللی نیز در این زمینه پوششهای خوبی ارائه نموده اند ، ولی با این وجود خلأ هایی در قوانین حقوقی و کیفری وجود دارد که یا زمینه را برای بروز پدیده کودک آزاری باز می گذارد و یا خود مصداقی از این پدیده می شود .